Amerika lijkt een super democratie, waar voor bijna alle openbare ambten verkiezingen worden gehouden. Verkiezingen kenmerken zich over het algemeen door een hoog contactgehalte met de bevolking (de kiezers tenslotte), waarna de gekozene(n) zich terugtrekken in het domein van hun ambt, waar ze bijna onaantastbaar hun werk doen of laten. De kloof tussen kandidaten en kiezers wordt zo klein mogelijk gemaakt, die tussen kiezers en bestuurders kan onmetelijk zijn. In de District of Columbia is de bevolking geraadpleegd of ze problemen hebben met de invoer van online gokken. Nee, dat hadden ze niet. Maar sommige bestuurders voeren een verbeten achterhoedegevecht om het tegen te houden. Tot nog toe met succes en dat al ruim een jaar lang.
Felle tegenstanders van het gokken zitten vaak in dezelfde hoek als de tegenstanders van abortus en het homohuwelijk. Het zijn op z’n best moralisten en op z’n ergst christenfundamentalisten. Als bestuurder zoeken ze voortdurend naar mogelijkheden om allerlei vernieuwingen tegen te houden, alles in het belang van de volksgezondheid en de ethische standaard van het hun door God gegeven land. Daarmee bedoelen ze dus het land dat ze met bloedig geweld en bedrog aan de indianen ontfutseld hebben, maar dat terzijde. Ze zitten ook in Columbia District en ze zitten er lelijk in hun maag met een stukje aangenomen wetgeving, dat online gambling mogelijk maakt in het district. Nu zou je in een democratie verwachten dat aangenomen wetten er zijn om uitgevoerd te worden, want dat is toch het wezen van de democratie, maar hier houdt voor deze mensen de democratie op en begint het chicaneren. Het kan ze namelijk geen bal schelen wat de meerderheid ervan vindt, het gaat om hun eigen gelijk en dat van hun achterban. Electoraal praten ze dat later wel weer goed naar het hele kiezersvolk, zo werkt dat.
Online poker dus en nog wat andere zaken, hoe kwam het ook alweer tot stand? Eind 2010 duwde het onafhankelijke raadslid Michael A. Brown een aanhangsel bij het budget dat online gambling zou toelaten in het district. Het budget van DC moet altijd worden goedgekeurd door het Amerikaanse Congres, want Columbia is immers geen staat. Dat congres zat dat weekend druk te doen over de hoogte van het schuldenplafond van de natie en meer van dat soort zaken en liet het budget van het district ongemoeid. En dat terwijl de media al was opgevallen dat er een ongewoon aanhangsel was gevonden en er over bericht hadden. Oorverdovende stilte echter in Washington en zo was er plotseling een stukje grondgebied in de Verenigde Staten, waar bijvoorbeeld online poker zo maar doorgevoerd kon worden.
Maar toen begon de ellende en stonden een paar man op, die het er niet mee eens waren. Die begonnen met Brown zwart te maken (leuk kleureneffect), door hem te bestempelen als een lobbyist bij een advocatenkantoor voor online poker, die zijn positie had misbruikt om zijn eigen belang door te voeren. Brown wist dat te pareren door mee te delen dat hij niet meer bij dat kantoor werkte en bovendien dat de lobby van destijds helemaal niet over Columbia ging. De oppositie zag in dat dit geen haalbare kaart was en liet het sudderen. Je weet nooit of je het later nog weer eens kunt opdienen.
Vervolgens zette de voorzitter van het financiële comité van het district, Jack Evans, een hearing op, zogenaamd om alles rondom het online gokken goed op een rijtje te krijgen, zodat er geen brokken gemaakt zouden worden. In feite was het de aftrap voor een hardnekkige campagne om de boel tegen te houden. Dat lukte ten dele, al gingen de voorbereidingen voor de introductie gewoon door. De D.C. Lottery nam Intralot in de arm om de software te regelen en er kwam een heuse website. Maar nog geen actie op de website, want er waren vraagtekens over de toegang via de openbare ruimtes, zoals internetcafés, de bibliotheek en gelijk het hele glasvezelnet maar, want dat was formeel van de Amerikaanse overheid. Buddy Roogow, directeur van de D.C. Lottery, legde ondertussen uit welke regels zijn winkel aan deelname ging verbinden, hoe minderjarigen geweerd werden (de leeftijdsgrens werd 19 jaar) en dat er een maximum bedrag was dat de inwoners aan dit nieuwe vermaak konden besteden ($250 per week). Dat zag er allemaal heel onschuldig uit, maar in het achterland ging de tegenwerking gewoon door. De UIEGA werd er bijgesleept, maar daar zagen juristen geen problemen in. Een nieuwe tactiek werd bedacht: er moest een grootschalige raadpleging van de burgers komen, waar wel en waar niet in het openbaar gespeeld kon worden. Per locatie gold een bedenktijd van zestig dagen. Het leverde niets op, behalve dat het de inwoners eigenlijk helemaal niets kon schelen, waar gespeeld kon worden. We zijn dan de zomer van 2011 royaal voorbij, maar Jack Evans geeft niet op en zegt een nieuwe hoorzitting te gaan organiseren, waarin alle ins en outs op een rijtje worden gezet enz. enz. In december kwam het departement van Justitie met de inmiddels befaamde uitspraak dat elke staat online gambling kon organiseren, mits het binnen de eigen grenzen bleef. Buiten de eigen grenzen zou alleen kunnen tussen staten, die zelf online casino site hadden gereguleerd. Columbia District had een vergelijkbare verklaring al op zak gekregen in juni 2011 van de DA van het district, Irvin B. Nathan.
Inmiddels zat DC al een tijdje te wachten op die hoorzitting en is er een tweede snoodaard op het podium gekomen, raadslid Tommy Wells, die een voorstel heeft ingediend om het hele online kansspel gebeuren maar af te blazen. Hij schijnt twee van de twaalf raadsleden achter zich te hebben. De hoorzitting kwam er dan eindelijk, gisteren, en het leverde niets op. DC Lottery zei er helemaal klaar voor te zijn en deed nog wat toezeggingen om wat gematigder te starten, maar Evans doet net of het hele district hem steunt en wil de nota van Tommy Wells ook nog even op z’n gemak bekijken. Ondertussen hebben tegenstanders ook de nodige pijlen afgevuurd op de directeur van de DC Lottery en dat betrof dan vooral het contract met Intralot. En zo wordt alles uit de kast gehaald, een democratisch aangenomen wet getraineerd en de mening van de meerderheid van de inwoners van Columbia District genegeerd. Super democratie? Bij lange na niet! Laten de voorstanders van online gambling maar hopen dat Columbia niet model staat voor de bestuurlijke orde, maar een boegbeeld van de Amerikaanse twijfel over dit soort zaken is het al wel.